Stručna javnost, ali i građani Banjaluke, protive se najavljenim promjenama u centru grada prema regulaciononom planu, jer bi izgled užeg gradskog jezgra bio nepovratno izmijenjen.
Na prostoru kraćem od 500 metara, širokom oko stotinu, u srcu Banjaluke, planiraju se tri značajne intervencije. Radi se o pomoćnom objektu u porti Hrama Hrista Spasitelja, novom višespratnom objektu i spomen-obilježju vojnicima Vojske Republike Srpske (RS), poginulim u ratu devedesetih.
Regulacioni plan je dokument prostornog uređenja, a njime se određuju urbanistički uslovi za građenje i uređenje prostora. Njegov nacrt se usvaja na gradskoj skupštini, nakon čega ide na javnu raspravu, pa se u zavisnosti od nje mijenja ili ponovo ide na usvajanje u formi prijedloga.
Grupa arhitekata sa banjalučkog Arhitektonsko-građevinsko-geodetskog fakulteta se 20. maja oglasila otvorenim pismom, u kojem su naveli probleme sa najavljenim izmjenama.
Među devet potpisnika je i Ognjen Šukalo, docent na ovom fakultetu.
Šukalo za Radio Slobodna Evropa (RSE) kaže da ne postoji razlog da se mijenja regulacioni plan – jer još nije izrađen urbanistički plan.
“Urbanistički plan grada treba uskoro da se donese, nadam se, on je već godinama u procesu pripreme i donošenja, dakle nema razloga da se tako važna lokacija mijenja tako radikalno prije nego što se donese ključni plan višeg reda”, istakao je Šukalo.
Prezentacija nacrta plana održana je u Banjaluci 26. maja, a javna rasprava je na redu 9. juna.
“Gradonačelnik Banjaluke Draško Stanivuković rekao je kako će i poslije ove javne rasprave u narednom periodu biti održana još jedna javna rasprava”, navode u pisanom odgovoru iz banjalučke Gradske uprave za RSE.
Šta o mogućoj gradnji misle građani?
Banjalučani kažu da nemaju ništa protiv vjerskih objekata ni dodatne izgradnje, ali da se izgled centra ne bi smio narušavati.
“Parohijski dom, to je za sveštena lica da stanuju tu, koliko ja mogu shvatiti. Ako je to namjena, mislim da mu nije mjesto tu”, ocjenjuje Ratko, banjalučki penzioner.
Vedran, student iz Banjaluke, kaže da bi možda novi objekti bili višak.
“Možda bi svaki neki novi bio suvišan, a to bi bilo previše na jednom mjestu, bukvalno nabacano bi izgledalo”, smatra Vedran.
Prema Sveti, penzioneru iz Banjaluke, nepotrebno je graditi toliko u visinu.
“Koliko se gradi, ja tu svaki dan prolazim, gledam, zgradurine niču. Ondje će biti gužva kad se sve izgradi, smanjuje se prostor, za ulice, za pješake, za aute”, kaže Sveto.
Parohijski dom u srcu grada?
Hram Hrista Spasitelja, jedan od simbola Banjaluke, izgrađen je u doba Kraljevine Jugoslavije, bombardovan za vrijeme Drugog svjetskog rata, te obnovljen nakon posljednjeg rata u BiH.
Ponovo je osveštan 2009. godine, a po regulacionom planu, u crkvenoj porti (dvorištu), je predviđen još jedan objekat.
Iz Eparhije banjalučke Srpske pravoslavne crkve za RSE nije odgovoreno koja će biti funkcija objekta, ni da li je moguće njegovo premještanje.
Iz Odjeljenje za prostorno planiranje Gradske uprave Banjaluka ranije su rekli da je planirana gradnja objekta uz Hram, te da je riječ o stečenim pravima Crkve da tu gradi, kako su naveli, parohijski dom.
Neposredno uz portu Hrama, nalazi se Banski dvor, izgrađen početkom '30-ih godina XX vijeka kao sjedište bana tadašnje Vrbaske banovine.
Banski dvor je na listi nacionalnih spomenika BiH.
“Nedopustiv objekat koji ova izmjena predviđa da se izgradi u porti Hrama Hrista Spasitelja, neposredno pored ulazne fasade u Banski dvor. To je nešto što apsolutno kvari najznačajniji gradski prostor koji mi ovdje uopšte imamo, uz koji je identitet Banjaluke ključno vezan”, smatra Šukalo.
Slično tvrdi i Dragan Kabić iz banjalučkog Centra za životnu sredinu.
“Taj objekat ne samo da zaklanja vizuru, identitet grada, u smislu što je previše blizu Banskog dvora, već zapravo zaklanja i vizuru samog hrama, tako da estetski gledano, urbanistički gledano, taj objekat nikako ne bi trebao da bude na tom mjestu”, ocjenjuje Kabić za RSE.
Ovim povodom, oglasio se i banjalučki advokat Aleksandar Jokić, koji je pisao patrijarhu Srpske pravoslavne crkve (SPC), Porfiriju.
“Stekao sam utisak da bi bilo poželjno, i efektivno, da se obratim otvorenim pismom patrijarhu Porfiriju, sa molbom da obrati pažnju na to nastojanje da se zaista naruži izgled hrama koji je jedna velelepna građevina u centru Banjaluke i koji je simbol Banjaluke, tom gradnjom objekta bi se naružio i njegov izgled i izgled Banskog dvora”, rekao je Jokić za RSE.
On naglašava da nije stručnjak, nego samo građanin Banjaluke koji ne želi izmjenu izgleda centra grada, te da je želio “da se fokus stavi na razgovor sa stručnom javnosti”.
Iz Grada Banjaluka za RSE objašnjavaju da su razgovarali sa predstavnicima SPC, ta da su “tragali za kompromisnim rješenjem”.
Jedanaest spratova na mjestu “rupe”
Na lokaciji gdje se ukrštaju ulice Vase Pelagića i bana dr. Tise Lazarevića, već uveliko se gradi stambeno-poslovni kompleks.
Ovo mjesto Banjalučani zovu “rupa” – jer je nekoliko godina, nakon zastoja izgradnje prvobitno planiranog tržnog centra, ostala samo iskopana rupa za temelje.
Kasnije se od tržnog centra odustalo, a firma “City Mall” u vlasništvu kompanije “MG Mind” , Mladena Milanovića Kaje, jednog od najpoznatijih bh. biznismena, počela je da gradi zgrade.
“MG Mind”, kompanija bazirana u Mrkonjić-Gradu u centralnoj BiH, bavi se poslovima niskogradnje, visokogradnje, trgovinom i prometom nekretnina.
Dva objekta su u poodmakloj fazi, ali su prema izmjenama regulacionog plana predviđeni novi, visine do 11 spratova.
Šukalo ocjenjuje da je ovaj prostor već sada preizgrađen – a planiranom izmjenom postaje katastrofalan.
“Ta lokacija svojom uličnom mrežom, svojom generalnom namjenom, svojom infrastrukturom ne može da toleriše ne samo ovu sad predloženu izmjenu, nego tu mnogo manju izgrađenost važećeg plana”, upozorava Šukalo.
Kaže da se radi o uvećanju stambenog prostora od 22 hiljada kvadrata na više od 36 hiljada.
U Centru za životnu sredinu, tvrde da je sa dogradnjom novih objekata upitno kako će se saobraćaj odvijati na tom području – jer okolne ulice nemaju dovoljan kapacitet.
“Ako mi imamo minus tri etaže, koje će biti apsolutno popunjene u bloku takvog stepena izgrađenosti, mi ćemo imati konstantno ulaženje i izlaženje motornog saobraćaja iz tih garaža, znači da će uticati vrlo negativno zbog stvaranja nevjerovatne buke, nebezbjednosti za pješake i bicikliste”, ističe Kabić.
Spomen-obilježje za borce VRS
Spomen-obilježje poginulim borcima VRS je kroz više gradskih administracija jedan od prioriteta gradskih vlasti u Banjaluci, ali su se nedavno stvari pokrenule sa “mrtve tačke”.
Idejno rješenje je predstavljeno 18. maja, a na sastanku gradonačelnika Banjaluke sa rukovodstvom RS 6. juna, na kojem je učestvovao i član Predsjedništva BiH Milorad Dodik, dogovoreno je da će entitetska Vlada finansirati izgradnju.
Na konferenciji za novinare nakon sastanka, rečeno je da je procijenjena vrijednost izgradnje spomenika oko četiri miliona KM (dva miliona evra).
Tada se pominjao i početak radova – krajem septembra, uprkos tome što još nisu usvojene izmjene regulacionog plana.
Spomenik bi trebalo da se gradi na tzv. “Kraševom” parkingu, neposredno pored Muzeja savremene umjetnosti RS.
Zbog svojih gabarita, ova lokacija nije dobra, kažu u Centru za životnu sredinu.
“Nećemo ulaziti u estetiku uopšte spomenika, već je u pitanju jedan prostor koji je ograđen sa jedne strane već izgrađenim objektima, sa druge strane plato ispred Muzeja “, kaže Kabić.
On takođe postavlja pitanje – šta sa podzemnom garažom, koju tu predviđa nacrt Urbanističkog plana.
“Ako imamo nacrt Urbanističkog plana koji predviđa garažu, opet dolazimo do situacije da ćemo imati spomenik na garaži ili možda nećemo imati garažu. Sigurno nećemo graditi spomenik pa onda garažu ispod spomenika, to je i teško izvodljivo, a sigurno ga nećemo sklanjati, jer bi to bilo bacanje para”, kaže Kabić.
Investitorski urbanizam u Banjaluci
Šukalo podsjeća da se privatnim investitorima ne pogoduje toliko prilikom kupovine parcela – koliko onda kada počne izgradnja.
“Skoro svi urbanistički parametri se nekako podešavaju da se maksimizuje izgradnja i profit na tom prostoru bez uzimanja u obzir drugih parametara urbanizma, te se na taj način narušava kvalitet i funkcionalnost prostora, i ide se protiv javnog interesa”, smatra Šukalo.
Svjestan je da urbanistički plan – kad god bude završen – nije “čarobni štapić” koji će sve da riješi.
Ipak, ako grad misli ozbiljno da se posveti svom izgledu, trebalo bi da se donese tako važan dokument, pa da se na osnovu njega definišu “niži” provedbeni planovi.
“On neće radikalno da promijeni neke stvari, ali definitivno propisuje npr. obaveze izrade urbanističkog projekta za maksimalne koeficijente izgrađenosti, dakle ako tražite da vam se omogući da idete na zakonski maksimum, onda ste u obavezi da uradite dodatnu projektnu dokumentaciju kojom biste to opravdali”, istakao je Šukalo.
Koeficijent izgrađenosti je odnos bruto razvijene građevinske nadzemne površine, u odnosu na površinu parcele. Trenutni zakonski maksimum u RS je oko 4,2 što je, kaže Šukalo “prilično velika izgrađenost za nas, ali ne i za, recimo, Hong Kong”.
Dragan Kabić ističe da je od kraja rata, u Banjaluci na djelu “investitorski urbanizam”.
“Od kretanja izrade urbanističkog plana, puno novih regulacionih planova je izmijenjeno i donešeno, isključivo zbog toga što se žuri sa investitorskim politikama, žuri se sa tim da se izađe u susret investitorima, prije nego što se postave parametri dobrog urbanog planiranja”, ocjenjuje on.
Osnova planiranja Banjaluke i danas je Urbanistički plan iz 1975. godine, a postupak izrade novog je pokrenut još 2013. godine.
Iz Gradske uprave je za RSE rečeno da je “prošao fazu javnog uvida u toku kojeg je pristigao veliki broj primjedbi, sugestija, prijedloga” koje se trenutno obrađuju.
Gradonačelnik Draško Stanivuković je najavio usvajanje ovog dokumenta tokom 2022. godine.
GIPHY App Key not set. Please check settings