Nije baš tako jednostavno među brojnim freskama Sopoćana izdvojiti neke. Jednostavno, sve su u najmanju ruku fantastične i privlače pažnju kvalitetom izrade. I upravo zbog toga su freske ove svetinje u velikoj mjeri ostale očuvane.
Počev od 1979. godine je zadužbina srpskog kralja Stefana Uroša Prvog, u kojoj je kasnije i sahranjen, dio Liste svjetske baštine UNESCO-a.
Izgrađen na izvoru rijeke Raške, najvjerovatnije u drugoj polovini 13. vijeka, manastir Sopoćani svoj naziv duguje upravo položaju koji zauzima.
Staroslovenska riječ “sopot”, koja je korištena za označavanje izvora, uzeta je za osnov iz koje je izveden i naziv ove srednjevjekovne svetinje, poznate najprije po velelepnim freskama.
Nedaleko od ostataka Starog grada Rasa i na nešto manje od 20 kilometara udaljenosti od Novog Pazara, nalazi se manastir Sopoćani.
Od Beograda je ova svetinja udaljena oko 290 kilometara, navodi “Serbia.com”.
Izuzev ostataka Starog Rasa i grada Novog Pazara, nedaleko od Spoćana se nalazi i crkva posvećena Svetim apostolima Petru i Pavlu, koja je takođe dio UNESCO-ve liste.
Iako se ne može sa sigurnošću utvrditi kada je tačno izgrađen manastir Sopoćani, smatra se da se to zbilo u drugoj polovini 13. vijeka. Tačnije, oko 1260. godine, budući da je tada izrađen i manastirski živopis.
Poznato je da su Sopoćani zadužbina srpskog kralja Stefana Uroša Prvog, koji je zaslugom kralja Milutina kasnije i sahranjen u ovoj svetinji.
Istorija manastira ukazuje na to da je nakon uništavanja od strane turske ruke, ova svetinja čak oko 250 godina opustila. Iako je tokom prve polovine prošloga vijeka manastir Sopoćani obnovljen, tokom Drugog svjetskog rata je još jednom bio oštećen.
Nedugo nakon završetka rata započeti su i konzervatorski i restauratorski radovi na manastiru, koji traju do današnjih dana.
Kompozicija na kojoj je prikazana scena Uspenja Presvete Bogorodice svakako privlači pažnju, budući da zauzima površinu od 30 kvadrata.
U istorijskom, ali i u umjetničkom smislu značajne su i freske Sopoćana na kojima su prikazane scene iz života osnivača dinastije Nemanjića. Na njima se može vidjeti prikaz scene smrti Svetog Simeona, kao i prenosa njegovih moštiju u manastir Studenicu.
Freske Sopoćana se smatraju prilično dobro očuvanim, iako je ova svetinja dugo bila zapuštena. Jedino što nije na njima očuvano do danas jesu listići izrađeni od zlata, kojima su freske bile ukrašavane, prenosi “Ona“.
Pratite nas na našoj Facebook i
Instagram stranici, kao i na
X nalogu.