Zločin je počinjen, priznao on ili ne

Nura Begović u genocidu u Srebrenici izgubila je 19 članova porodice. Do sada je pronašla nekoliko kostiju brata Adila.

Podlaktice i šake ostale su u odjeći u kojoj je ubijen bježeći iz Srebrenice 1995. godine.

Bila je prisutna 2001. godine prilikom izricanja presude Radislavu Krstiću pred Haškim tribunalom. Njega je Apelaciono vijeće Haškog tribunala pravosnažno u aprilu 2004. osudilo kao bivšeg komandanta Drinskog korpusa Vojske Republike Srpske na 35 godina zatvora, proglasivši ga krivim za pomaganje i podržavanje genocida u Srebrenici, progon i ubistva srebreničkih Bošnjaka u julu 1995.

U izjavi za Radio Slobodna Evropa (RSE), nakon što je Krstić u zahtjevu za prijevremeno oslobađanje priznao odgovornost za genocid u Srebrenici, kaže kako “on to sigurno ne radi od srca, nego samo da bi dobio pomilovanje”.

“On bi došao u Potočare, to je važno što je rekao, ali sigurno se porodice sa njim ne bi željele susresti”, kaže Begović.

U genocidu u Srebrenici, u julu 1995. godine, ubijene su 8.372 osobe, nakon što je tadašnja Vojska Republike Srpske zauzela ovo područje u istočnom dijelu Bosne i Hercegovine.

Među onima koje su izgubile svoje najmilije je i Kada Hotić.

Sina Samira posljednji put vidjela je 11. jula 1995. godine, kada je Vojska Republike Srpske ušla u Srebrenicu, na istoku Bosne i Hercegovine (BiH).

Rastali su se kod benzinske pumpe u Srebrenici, a on se se šumskim putevima sa drugim muškarcima uputio, ka Tuzli, odnosno ka teritoriji pod kontrolom Armije Republike Bosne i Hercegovine (ARBIH).

Uhvaćen je, prema njenim saznanjima, i odveden na stadion u Novoj Kasabi, mjestu udaljenom tridesetak kilometara od Srebrenice. Nikada ge više nije vidjela.

Prema Kadinim saznanjima je ubijen, a tijelo je više puta premještano u sekundarne masovne grobnice, zbog čega nikada nije pronađeno kompletno.

Njegovi posmrtni ostaci su pronađeni u grobnici Liplje, kako je ranije ispričala za Radio Slobodna Evropa, i to samo tri dijela od jedne noge.

“Mislim da je on (Krstić) dobio svoju kaznu, to su njihovi trikovi, pokušavaju da se izvuku iz pritvora i Plavšić je priznala i kad je izašla odmah je rekla opet bih uradila isto. Oglasit ćemo ukoliko mu budu dozvolili da izađe prijevremeno, zločin je počinjen, on priznao ili ne priznao”, kaže Kada Hotić za RSE, komentarišući Krstićevo pismo.

I Murat Tahirović, iz Udruženja žrtava i svjedoka genocida smatra kako je Krstićevo priznanje “lažno prihvatanje sudski utvrđenih činjenica”.

Za genocid u Srebrenici do sada je osuđeno 47 osoba na više od 700 godina zatvora.

U Bosni i Hercegovini još se traga za posmrtnim ostacima više od 7.500 žrtava rata devedesetih godina, od čega 1.200 samo u Srebrenici.

Međunarodni sud pravde u Hagu donio je 2007. godine presudu u kojoj se konstatuje da je jula 1995. godine u Srebrenici, koja je tada bila zaštićena zona UN, Vojska Republike Srpske počinila genocid.

Pred različitim sudovima, do sada je za genocid i ratne zločine u Srebrenici osuđeno više od 50 osoba, na ukupno više od 700 godina zatvora.

Među njima su i bivši predsjednik Republike Srpske Radovan Karadžić i komandant bivše Vojske Republike Srpske Ratko Mladić, koji su u Hagu pravosnažno osuđeni na kaznu doživotnog zatvora.

Isti sud je Srbiju proglasio krivom za nesprječavanje genocida i da je prekršila obavezu kažnjavanja počinilaca genocida.

Generalna skupština UN-a je u maju ove godine usvojila Rezoluciju kojom je 11. juli proglašen Međunarodnim danom sjećanja na genocid u Srebrenici.